Getuigenis Abel de Boer
Ik ben van huis uit gereformeerd opgevoed. Ik ging elke zondag naar de kerk en deed braaf mee aan de catechisatie. Het probleem was alleen dat het maar een ritueel was. Ik geloofde wel in God, maar het leefde niet voor mij. Toen ik negen was en in groep zes zat, vroeg mijn juf of mijn broer en ik mee zouden willen naar Roemenië met de organisatie GoKids om hier evangelisatiewerk te doen. Ik ben toen dat jaar en het jaar erna tijdens de zomervakantie naar Roemenië geweest. Hier ervaarde ik God’s kracht en zag ik de geweldigste dingen. Ik werd vervuld met de Heilige Geest en kon niet anders dan mijn verhalen delen met de mensen uit mijn gemeente toen we terug waren. Maar we mochten ons verhaal niet doen in de gemeente, want de mensen waren daar niet bekend met de Heilige Geest. Op een gegeven moment kon ik mijn geest niet meer vullen met het onderwijs dat gegeven werd in die gemeente en zo ging ik op zoek naar een andere kerk. Zeven jaar geleden kwam mijn tante met het nieuws dat er een nieuwe kerk in Zaandam was geopend, waar ik nu nog steeds zit. Ik ben in mijn opvoeding heel beschermd geweest, want ik ging namelijk ook naar een evangelische basisschool en mijn vader was altijd aan het graven in de bijbel. Ik heb dit alles altijd als een zegen gezien. Toen ik naar de middelbare school ging, was ik bang dat ik zou afzwakken in mijn geloof, omdat ik nu niet meer op een christelijke school zat, maar het maakte mijn geloof alleen maar sterker, omdat ik zag dat het leven in de wereld uitzichtloos is. Toen ik elf was, heb ik me laten dopen en ik ben nog altijd blij met mijn keuze. Ik ben door de tijd heen veranderd. Ik ben geduldiger en rustiger geworden en heb geleerd om te luisteren. Ik streef er nog elke dag naar om te lijken op Jezus en ik hoop dat ik een ieder van jullie Jezus mag laten zien door mij heen.