Hey!! Mijn naam is Renzo en ik woon in Amersfoort. Ik ben momenteel 17 jaar en geniet al mijn hele leven een geweldige christelijke opvoeding. Ik wil jullie meer vertellen over mijn reis met Jezus. Mijn reis met Jezus begon ongeveer op mijn 4e levensjaar, toen mijn vader mij op de fiets vroeg of ik Jezus in mijn hart wilde hebben. Hierop heb ik toen bewust ‘ja’ gezegd, want ik kan het me nu nog herinneren. Sinds dat vertrekpunt en mijn plus minus twaalfde levensjaar geloofde ik oprecht in Jezus en had ik ook wel een relatie met Jezus, maar toch was mijn geloof in Hem nog niet supersterk. Misschien valt dat ook nog niet echt te verwachten van een kind, maar toch zegt Jezus wél:
Laat de kinderen ongemoed, belet ze niet bij mij te komen, want het koninkrijk van de hemel behoort toe aan wie is zoals zij.
Matteüs 19:14
In het heden vind ik het mooi hoe vrij en oprecht kindergeloof is en hoe ongecompliceerd zij zijn, zij denken niet, zij doen gewoon. (ongecompliceerd: gemakkelijk, eenvoudig, simpel)
Toch kan ik niet ontkennen dat mijn geloof in Hem en mijn relatie met Hem in de kerk en in mijn dagelijks leven in die jaren wel gegroeid zijn. Maar echt springlevend geloof had ik toentertijd nog niet. Daarbij had ik in die jaren wel eens last van angsten voor bepaalde mensen en onzekerheden. Daarover zal ik later meer vertellen.
Toen ik dertien jaar was en in de tweede van mijn middelbare school zat, werd ik via mijn kerk uitgenodigd voor een soort cursus met betrekking tot bevrijdingspastoraat gericht op tieners/jongeren, genaamd: Splash!. Dit heeft mij echt ontzettend geholpen om te groeien in mijn geloof en hierdoor kon ik beter omgaan met reacties die sommige mensen wel eens konden hebben. Het werkboek wat wij hiervoor kregen om huiswerk in te maken had ik nog net niet opgegeten, zo mooi vond ik het! En in deze periode heb ik dan ook heel dicht bij Jezus geleefd. Het weekend wat hierop aansloot met heel veel preken en veel mogelijkheden om voor je te laten bidden, heeft ontzettend veel voor mijn geloofsleven betekend.
Als reactie op mijn nieuwgevonden honger voor Jezus, besloot ik mij in de derde van de middelbare school te laten dopen op een leeftijd van 14/15 jaar. Aan het einde van de derde ging ik voor het eerst naar de Vrij Zijn Zomerweek. Hier ontbrandde een laaiend vuur voor Jezus en in de vierde van de middelbare school heb ik veel tijd in intimiteit met Jezus doorgebracht. Dit jaar werd mijn passie voor spreken en evangeliseren ook verder geactiveerd, zelf wist ik altijd al wel ergens diep van binnen dat het verlangen naar die dingen er was.
Dat jaar had ik voor het eerst een preek gehouden bij mijn jeugddienst ‘Impact’ en dat vond ik zeker leuk, ook begon ik dit jaar met mijn gewoonte om overal en nergens heel veel mensen over Jezus te vertellen. Dat is iets wat ik heel graag doe en ook echt op mijn hart brandt. Tot mijn grote ergernis en irritatie van toen riep God mij wijselijk een halt toe, er moest toen eerst aan mijn karakter geschaafd worden. Later dat jaar werd via een accurate profetie duidelijk dat ik vanaf mei 2018 in het vanaf toen komende jaar best wel even door iets heftigs heen zou gaan. Ik heb dit jaar niet altijd even leuk gevonden -er is gelukkig voor mij niets echt ergs gebeurd- toch besef ik na het horen van een profetie, waar ik hieronder meer over vertel, achteraf dat ik natuurlijk net als iedereen nog steeds zondige karaktereigenschappen heb en die moeten eruit! Zo heeft God mij via een profetie laten weten dat Hij mijn karakter in dit jaar (mei 2018-april 2019) verder gebouwd heeft naar het beeld van Jezus en heeft hij mijn van nature zondige karakter met daarin mijn ongeduld, angst voor bepaalde reacties van mensen, lichte onzekerheid, mijn overdreven doelgerichtheid et cetera meer en meer gezuiverd. Ik besef dat God (gelukkig) nog lang niet met me klaar is en mijn karakter nog zeer ver weg ligt van het volmaakte karakter dat Jezus had. Ik ben God dankbaar dat hij zondaars niet opgeeft, maar vol vergeving liefheeft met onuitsprekelijke liefde, mee aan de slag gaat en dan machtig zal gebruiken voor Zijn glorie.
Gods wil is misschien
niet gericht op wat jij nu zou willen, maar op wat jij wil dat je gedaan zou
hebben op de dag dat je daar staat voor God, na je leven op aarde, en hopelijk
zal wat Hij dan tegen je zegt ingeluid worden met de woorden: ‘Goed gedaan, jij,
trouwe en moedige dienaar!’
Het gaat niet altijd op onze manier en wees blij: Zijn manier is hoe dan ook
beter, of je het nou wil of niet, haha.
Dat seizoen waarin de Heer mij aan het puur maken was, werd vervolgens door de profetie, waar ik eerder al wat over zei, weer afgesloten, wat onzettend speciaal was. Uit die profetie bleek toen dat God dat jaar gebruikte om aan mijn karakter te werken en mij puur te maken. God was (is) dus echt met mij (en ons allen) begaan. Deze profetie kondigde een nieuw seizoen aan. Ik ben benieuwd wat God tot de tieners en tot mij wil spreken in mijn volgende seizoen en hoop daar bij Brothers in Christ veel van te mogen horen en van te ervaren.